Pacjenci po udarze charakteryzują się zwiększonym zapotrzebowaniem energetyczno-białkowym, które w zależności od fazy udaru wzrasta do 25–35 kcal/kg należnej masy ciała na dobę (a nawet do 40 kcal w przypadku niedożywienia) i 1,1–2,0 g białka/kg masy ciała. Celem podaży takiej ilości protein zaleca się dbałość to, aby Małgorzata Świerkocka-Miastkowska, Dorota Biesek, Opieka domowa nad chorym po udarze mózgu www.chsin.viamedica.pl rodnych bodźców środowiskowych może sprzyjać hamowaniu procesu degradacji intelektualnej. • Depresja poudarowa — liczba chorujących na depre-sję poudarową w publikowanych wynikach badań jest zmienna. Jak opiekować się i jak prowadzić rehabilitację pacjentów leżących, to temat na całą książkę. Jeżeli nie wiesz, jak możesz pomóc, po prostu bądź blisko, to będzie już świetny początek. Nie wiem, czy wiecie, że w mózgu człowieka, w części zwanej jądrem półleżącym znajduje się ośrodek motywacji. Obecnie liczba zachorowań na udary mózgu niebezpiecznie wzrasta, co stanowi duże wyzwanie dla współczesnej medycyny. Udar niedokrwienny stanowi główną przyczynę powodującą niepełnosprawność, pogarszając znacznie jakość życia chorego, a często prowadzi nawet do śmierci. Ponad 20% pacjentów w Europie umiera w pierwszych 3 miesiącach po wystąpieniu epizodu udarowego Chociaż dla opiekunów może być kuszące, aby pomóc osobie po udarze we wszystkim, może to spowolnić proces powrotu do zdrowia. Podczas powrotu do zdrowia po udarze dana osoba pracuje nad odbudową ścieżek nerwowych w mózgu. Odbudowując te ścieżki, mogą odzyskać utracone umiejętności. Jak opiekować się starszą osobą po udarze? Udar mózgu jest zespołem objawów neurologicznych, powstałych w wyniku nagłego zaburzenia dopływu krwi do mózgu. Wyróżniamy dwa rodzaje udarów – krwotoczny i niedokrwienny, przy czym ten drugi stanowi 80-90% wszystkich przypadków. xLtD4g. Przejdź do zawartości StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™ Strona główna/Postępowanie z chorym po udarze mózgu – podstawowe zasady Postępowanie z chorym po udarze mózgu – podstawowe zasady Hospitalizacja jest zaledwie pierwszym krokiem, a udar mózgu zawsze wymaga dalszego leczenia i często naprawdę długiej rehabilitacji. Każdy pacjent dostaje po wyjściu ze szpitala tzw. wypis, czyli zalecenia lekarskie dotyczące postępowania pielęgnacyjnego. Na jakie kwestie lekarze zwracają uwagę? Postępowanie z chorym po udarze mózgu Udar mózgu powoduje różnego typu upośledzenia, które zależą od tego, jaka część mózgu zostaje objęta udarem. W opiece nad pacjentem opuszczającym szpital bardzo ważna jest wiedza, co można lub wręcz trzeba robić, a czego należy unikać. Niestety, często bywa tak, że kontakt z chorym jest mocno utrudniony, a czasami wręcz niemożliwy. W takiej sytuacji rzeczywiście ciężko efektywnie pomagać, ale jednak to od najbliższego otoczenia osoby po udarze bardzo wiele zależy. Zobaczmy zatem, co jest szczególnie istotne w opiece nad udarowcem. Zapobieganie pojawieniu się odleżyn i odparzeń Jeżeli chory leży, to kluczowe okazują się czynności profilaktyczne, aby nie doszło do poważnych problemów skórnych. Przede wszystkim należy choremu często zmieniać pozycję (nawet co godzinę, dwie godziny), co pozwoli zmniejszać nacisk na miejsca szczególnie podatne na tworzenie się odleżyn. Chodzi zwłaszcza o kość ogonową, pięty i wszelkie okolice kostnych wyniosłości. Warto też zadbać o materac przeciwodleżynowy, ale i stosowanie materiałów naturalnych – dotyczy to zarówno bielizny osobistej, jak i pościelowej. Konieczne jest także zwrócenie uwagi, aby pod chorym nic się nie fałdowało. Skóra powinna być zaś regularnie przemywana oraz natłuszczana. Zapobieganie powikłaniom oddechowym Bardzo niebezpieczne jest zapalenie płuc ze względu na już i tak duże osłabienie organizmu. Dlatego tak ważna okazuje się prawidłowa wentylacja płuc. W tym celu stosuje się oklepywanie klatki piersiowej czy nakłanianie chorego do odkrztuszania wydzieliny zalegającej w oskrzelach. Głowa nie powinna też być przygięta do klatki piersiowej. Bardzo korzystne są ćwiczenia oddechowe. To może być nawet proste dmuchanie przez rurkę do butelki wypełnionej wodą. Zapobieganie infekcjom dróg moczowych W związku z tym, że odporność osoby po udarze jest bardzo osłabiona, a jednocześnie dość często stosuje się cewnik, to naprawdę łatwo o pojawienie się problemów z układem moczowym. Konieczne są zatem odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne, a przede wszystkim zadbanie o zachowanie czystości ujścia cewki moczowej oraz regularna wymiana cewnika. Wszelkie nieprawidłowości w wyglądzie moczu wymagają natychmiastowej interwencji. Może to być skutek niedrożności cewnika, ale również wystąpienia stanów zapalnych. Należy też zwracać uwagę, aby nie doszło do odwodnienia organizmu. Zapobieganie zachłyśnięciom w trakcie jedzenia Kłopoty z przełykaniem nie są niczym dziwnym, zważywszy na fakt, że osoby po udarze mózgu cierpią zazwyczaj z powodu określonych niedowładów twarzowo-językowych. W wielu przypadkach zanika odruch kaszlowy, a ponadto występują poważne zaburzenia świadomości. Dlatego tak istotne okazuje się jedzenie w pozycji siedzącej, a przynajmniej półsiedzącej. Jednocześnie należy pokarm odpowiednio przygotować. To kwestia rozdrobnienia, ale i zagęszczenia. Trzeba też pamiętać, że z dużej części produktów należy całkowicie zrezygnować do czasu poprawy stanu zdrowia po udarze. Osoba zajmująca się karmieniem powinna też zwrócić uwagę, aby nie podawać pokarmu na stronę dotkniętą porażeniem. Zapobieganie powikłaniom zakrzepowo – zatorowym, przykurczom i zanikom mięśniowym Chory, który jest praktycznie unieruchomiony, zostaje narażony na powstawanie zakrzepów i stąd konieczność jego aktywizacji. Bardzo ważna w tym zakresie okazuje się regularna gimnastyka kończyn dolnych. Początkowa rehabilitacja po udarze mózgu nie może być zbyt intensywna, aby nie doszło do nadmiernych przeciążeń. Wykonuje się gimnastykę bierną, ale i czynną zarówno w kończynach zdrowych, jak i porażonych. Warto pamiętać, że udarowiec z reguły jest bardzo słaby i naprawdę szybko się męczy. Niedostatek ruchu i wzmożona spastyczność sprawia, że bardzo szybko mogłoby dojść do poważnych przykurczy i zaników mięśniowych. W związku z tym korzystne unikanie nasilającego spastyczność ułożenia na plecach – najbardziej sprawdza się ułożenie przeciwstawne do pojawiającej się tendencji przykurczowej w kończynach. Można układać na boku dotkniętym niedowładem, ponieważ to skutecznie stymuluje korę mózgową. Trzeba jednak pamiętać, aby wtedy zmieniać pozycję nawet co pół godziny. Ręka niesprawna powinna mieć zawsze palce wachlarzowo rozłożone (nie mogą być zaciśnięte) i uniesione na niewielkim wałku. Ważne też, aby stopa nie opadała. Absolutnie niedopuszczalne jest stosowanie drabinek do podciągania, ponieważ zwiększają napięcia mięśniowe prostowników, a tym samym nasilają spastyczność. Problemy ze spastycznością po udarze mózgu Warto pamiętać, że odpowiednia rehabilitacja po udarze mózgu przynosi stopniowe efekty. Z drugiej strony łatwo o błędy, a te często prowadzą do intensyfikacji spastyczności. Obchodzenie się z chorym po udarze wymaga zatem nie tylko systematyczności, ale i delikatności oraz dokładności. Niektóre bodźce mocno nasilają spastyczność. Zbyt gwałtowne ruchy podczas toalety ciała czy zmianie cewnika podrażniają skórę, a to powoduje pojawienie się dolegliwości bólowych, które niestety wzmacniają spastyczność. Podobnie jest z zimnem, więc należy zwracać uwagę na temperaturę wody do kąpieli, ale i odpowiedni ubiór – np. chorzy często uskarżają się na marznące stopy. Ciepło zaś rozluźnia mięśnie. Bardzo ważne jest niedopuszczanie do tego, aby chory po udarze mózgu leżał na wznak z wyprostowanymi nogami. Jednocześnie należy zadbać o odpowiednią dawkę snu i wypoczynku, nie można zarazem zaniechać aktywności. Jeżeli chory może wstawać, to powinien to robić i unikać długiego leżenia w łóżku. Konieczne są systematyczne ćwiczenia fizyczne. W przypadku przykurczu palców u rąk najlepiej taką kończynę włożyć pod poduszkę i następnie wsunąć ją pod głowę. Nawiązywanie kontaktu z chorym po udarze Z tym zazwyczaj bywają mniejsze lub większe problemy i dlatego tak ważne jest okazanie życzliwości, wyrozumiałości i często cierpliwości. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w innym naszym artykule Jak wyjść z afazji po udarze mózgu. W dzisiejszej cywilizacji postrach sieją głównie dwie choroby- nowotwory złośliwe oraz choroby naczyniowe prowadzące do zawałów serca i udarów mózgu. Są to schorzenia powodujące najwięcej zgonów wśród populacji w krajach wysoko rozwiniętych, do jakich zaliczają się państwa europejskie. Większym ryzykiem obarczeni są mężczyźni, dla których niebezpieczeństwo rozpoczyna się już po 40 roku życia i rośnie znacząco w miarę upływu lat. Kobiety do okresu menopauzalnego chronione są zbawiennym działaniem żeńskich hormonów płciowych- estrogenów. Kiedy jednak ich działanie ustaje, ryzyko zgonu w przebiegu chorób naczyniowych wyrównuje się dla obu płci. Tak więc osoby starsze są zagrożone zawałem serca czy udarem mózgu w stopniu, który wymaga nieustannej kontroli ich stanu zdrowia i monitorowania czynników ryzyka. Nawet jeśli w chwili obecnej podopieczny nie przedstawia żadnych objawów zbliżającej się choroby, nie należy bagatelizować udaru mózgu i zawałuEpizody naczyniowe jak zawał serca czy udar mózgu mają zwykle gwałtowny przebieg. Zawał serca przebiega pod postacią nagłego silnego bólu zlokalizowanego w lewej części klatki piersiowej. Ból może jednak wprowadzać w błąd- chory może skarżyć się na dolegliwości umiejscowione w nadbrzuszu, plecach lub lewej kończynie. Jest to wywołane promieniowaniem bólu do tych obszarów ciała. U chorych na cukrzycę ból może w ogóle nie wystąpić- jest to spowodowane upośledzeniem przewodnictwa nerwowego w następstwie uszkodzenia nerwów. Dodatkowe objawy zawału to nagłe zblednięcie chorego, zlewne poty, brak wyczuwalnego tętna, uczucie niepokoju u nieokreślonego silnego lęku. Chory w takim stanie bezwzględnie wymaga interwencji zespołu ratunkowego. Również udar mózgu to sytuacja zagrażająca życiu- w jego przebiegu pojawia się najczęściej postępujący paraliż kończyn, bełkotliwa mowa, utrwalony grymas twarzy lub zaburzenia widzenia. Chory może chwilowo stracić przytomność, upaść z powodu niedowładu kończyn lub nie móc się porozumieć z otoczeniem na skutek zaburzeń mówienia. Jeśli zauważymy takie objawy u swojego podopiecznego- należy niezwłocznie zadzwonić po karetkę udaru mózgu i zawałuUdary mózgu i zawały serca mają podobną etiologię. W przebiegu obu schorzeń dochodzi do upośledzenia przepływu krwi przez ważne dla życia narządy, w tym przypadku mózg lub serce. Niedokrwienie powstaje zwykle w wyniku zmian miażdżycowych toczących się w chorobowo zmienionych naczyniach. Oderwana blaszka miażdżycowa staje się na ogół bezpośrednią przyczyną załamania funkcji życiowych- wywołuje ona groźny zator naczynia. Od szybkości jego ponownego udrożnienia zależy przebieg choroby i rokowanie pacjenta, dlatego tak ważne jest szybkie podjęcie działań mających na celu przetransportowanie chorego do szpitala. Możliwe powikłaniaChory, u którego doszło do zawału serca lub udaru mózgu rzadko wraca do pełni zdrowia i sił, jakimi cieszył się przed chorobą. Im późniejsze wystąpienie incydentu oraz im więcej chorób towarzyszących posiada pacjent, tym leczenie staje się trudniejsze i dłuższe. Zawał serca skutkuje zwykle upośledzeniem sprawności fizycznej, koniecznością przyjmowania leków przeciwzakrzepowym, poprawiających wydolność serca i obniżających poziom cholesterolu. Udar mózgu przynosi znacznie większe szkody w funkcjonowaniu organizmu- chory po udarze rzadko wraca do pracy zawodowej i na ogół wymaga pomocy osób trzecich w codziennym funkcjonowaniu. W zależności od stopnia rozległości udaru, pacjent może cierpieć na niedowład kończyn, zaburzenia mowy (mowa niewyraźna lub trudności ze zrozumieniem innych osób), porażenia mięśni twarzy, głuchotę, zaburzenia widzenia, nietrzymanie moczu oraz kału lub padaczkę poudarową. Część tych zmian może być podatna na rehabilitację, inne pozostają z pacjentem do końca opiekować się pacjentem po udarze mózgu i zawale serca?O ile podopieczny, który przeszedł zawał serca i znajduje się obecnie w stabilnym stanie, nie potrzebuje zwykle żadnych szczególnych działań medycznych (poza dbaniem o regularne przyjmowanie leków i zmianę stylu życia na prozdrowotny według zaleceń lekarskich), tak pacjent po udarze wymaga zwykle o wiele większej troski. Długotrwałe unieruchomienie w łóżku, które zwykle dotyka chorych w takim stanie wiąże się z koniecznością stosowania pieluch dla dorosłych oraz profilaktyki przeciwodleżynowej. Podopieczny często nie potrafi też samodzielnie jeść ani pić, przy każdej z tych czynności wymaga pomocy osób trzecich. Ze względu na zaburzenia mowy trudne może być porozumiewanie się z pacjentem, zrozumienie jego potrzeb, oczekiwań i odczytanie sygnałów o dolegliwościach bólowych. Pomocne może być tutaj używanie pisma, jeśli podopieczny zachował zdolność pisania lub wypracowanie systemu znaków i gestów między opiekunem a pacjentem, na przykład mruganie oczami w odpowiedzi na pytania. Ważne również, by pacjentowi zapewnić komfort psychiczny i pamiętać, że nawet osoby sparaliżowane i odcięte swoim kalectwem od otoczenia mogą doskonale rozumieć wszystko co dzieje się dookoła już teraz :-) Zapraszamy do dyskusji...

opieka nad chorym po udarze mózgu forum