Naturalizm w literaturze polskiej pojawiał się od czasów pozytywizmu w wielu epokach literackich. Do autorów, którzy korzystali w swoich utworach z tego nurtu artystycznego, zaliczyć można: Stefana Żeromskiego - jednym z najbardziej znanych przejawów naturalizmu w twórczości tego autora jest nowela „Rozdziobią nas kruki, wrony 23. Źródło: Artur Hutnikiewicz, Stefan Żeromski, [w:] Młoda Polska, Warszawa 1997, s. 271. Źródło: Stefan Żeromski, Puszcza jodłowa, Warszawa 1971, s. 282. Brutalnie prawdziwa rzeczywistość - Rozdzióbią nas kruki, wrony Stefana Żeromskiego jako przykład naturalizmu w literaturze Winrych rozmyśla w końcu o marazmie, o braku siły i determinacji wśród powstańców. Tym samym opowiadanie to rozrywa najbardziej czułe rany polskiej historii. Żeromski był przekonany, że należy w literaturze ujawniać sprzeczności i niejasności, grzechy i zdrady narodu. „krzak dzIkIej rÓŻy W CIeMNyCH SMreCzyNaCH" kaSProWICza I „»rozdzIoBIĄ NaS krUkI, WroNy«" ŻeroMSkIego dla twórców młodopolskich nie było wiarygodnego opisu rzeczywistości, więc dotarcie do przedmiotu poznania wymagało stosowania kilku sposobów obrazo-wania, których synteza stawała się nośnikiem wiedzy o świecie. „Rozdziobią nas kruki, wrony" to analiza przyczyn klęski poniesionej przed laty. Obraz Szymona Winrycha znacznie odbiega od przyjętych schematów, ów żołnierz to wynędzniały głodny i zmęczony człowiek. Choć jest on zapalonym patriotą i żywo odczuwa nieszczęście narodu to ma poczucie zbliżającej się tragicznej klęski Towarzyszy mu wyłącznie koń, podobnie jak Szymonowi Winrychowi. Żeromski w tytule swojej noweli nawiązuje do fragmentu: „Teraz nie mam rżanej słomy; rozwleką mnie kruki, wrony! Kruki, wrony oblatują i oczy mu wydziobują". Kruki i wrony mają w noweli nie tylko znaczenie dosłowne, ale też symboliczne. 1KBrl5.

elementy naturalizmu w rozdziobią nas kruki i wrony